Nieuwsbrief

IK GA IETS ANDERS DOEN
In de laatste nieuwsbrief van het afgelopen schooljaar kondigde ik mijn afscheid per 1 maart 2020 aan. Het leek toen nog heel ver weg, maar het afscheid is nu toch echt aanstaande.  Ik heb de afgelopen periode “gewoon” hard en vol energie gewerkt, waardoor ik niet veel stil heb gestaan heb bij mijn naderend afscheid.
Maar nu is het zover en ga ik iets anders doen
Wat, dat is nog niet helemaal duidelijk. Ik heb samen met mijn vrouw twee grote vakanties gepland en verder heb ik wel heel veel vage plannen. Daar zit zeker vrijwilligerswerk bij, want ik wil toch echt nog wel van nut blijven. Ook wil ik nog wat cursussen gaan doen, misschien nog wel een opleiding
Vanaf deze plek wil ik  heel veel mensen bedanken.
Alle ouders, die vertrouwen in de  2e Montessorischool hebben en hun kinderen aan ons toevertrouwen, heel veel kinderen die ik in de loop der jaren heb leren kennen, en die ik heb geprobeerd mee te geven altijd van het  positieve uit te gaan.
Ook een geweldig team. Door hun betrokkenheid, professionaliteit, maar ook zorg voor kinderen en voor elkaar ben ik in staat geweest  bijna 20 jaar directeur van deze prachtige school te zijn.
En ik mocht ze soms voorhouden waarom ze ooit dit prachtige vak gekozen hebt. Uit liefde voor kinderen. Om, ieder op zijn eigen manier,  kinderen waarden en normen mee te geven in de heilige overtuiging dat zij later een steentje gaan bijdragen aan een mooie, positieve wereld. En dat 90 % van de ouders echte betrokken, fijne ouders zijn, maar dat de resterende 10% ouders vaak een onevenredig deel van onze aandacht vraagt.
Dat ik jullie ga missen, staat als een paal boven water. Ik ben niet voor niets zo lang op deze plek gebleven. Soms voor een andere uitdaging gestaan, maar uiteindelijk  toch weer gekozen voor deze school, omdat ik het beste team heb, dat een directeur zich kan wensen.
Maar  …….
“Soms is het beter iets moois te verliezen,
beter verliezen dan dat je het nooit hebt gehad”.
Ik heb altijd gezegd :  directeur dat ben je 24 uur per dag , de hele week lang , dus ik heb nu wel heeel veel tijd over om  te vullen.
Het ga jullie goed. Wim.

Af en toe kon ik het niet laten iets op papier te zetten.Hieronder een stukje ter lering en de vermaak. Mijn laatste bijdrage aan de nieuwsbrief.

DE VERBOUWING
“Mag ik je iets vragen” vroeg mijn buurman. We hadden  net afspraken gemaakt over de gezamenlijke uitbouw van onze woningen, die we wilden laten uitvoeren.
Met een glaasje wijn zaten we tevreden onderuit gezakt.
“ Natuurlijk, misschien weet ik nog een antwoord ook “, antwoordde ik gevat.  “Nou, ik heb begrepen dat jij schooldirecteur bent. Bevalt dat een beetje ”?
Ik zweeg, want ik wilde niet gelijk het achterste van de tong laten zien. Mijn zwijgen werd opgevat als een aanmoediging om verder te gaan.
“Nou, ik las in de krant dat je als manager in een andere sector zonder lesbevoegdheid ook directeur van een basisschool kan worden.
Op mijn werk ben ik  bij een drukkerij hoofd afdeling planning. Hier houd ik me bezig met het algemeen drukwerk en inhoudelijk met brochures voor de wat betere restaurants in den lande.  Dus een beetje verstand van kwaliteitsbeleid kan mij niet ontzegd worden. Dus vraag ik mij af of het misschien wat voor mij is, directeur van een basisschool”.
Was dit dezelfde buurman die ik afgelopen weekend in de tuin hoorde?
“ Nou echt ingewikkeld kan het onmogelijk zijn… en het lijkt me heerlijk overzichtelijk die werktijden van half 9 tot 3….. en zo’n halve woensdag is natuurlijk helemaal relaxed.. en dan komt er weer een bloemetje uit de grond en jawel hoor hebben ze weer tulpvakantie”.
“Niels, luister goed”, zette ik de aanval in, “ het is de mooiste baan ter wereld met veel boeiende aspecten. Je moet er tegen kunnen dat je vaak met het gevoel rondloopt nooit klaar te zijn en dus geregeld werk mee naar huis moet nemen. Snappen hoe kinderen in elkaar zitten, je moet goed met kritiek kunnen omgaan, sociaal vaardig zijn en alle tijd nemen voor je met-problemen- zittende- collegae. En wat denk je van sommige ouders…. Het goed leiden van vergaderingen is ook een voorwaarde, want voor de één doe je het te strak, want”ze hadden geen inbreng, of werden afgekapt” hoor je tijdens functioneringsgesprekken, voor een ander duurt het weer te lang en “had het allemaal veel sneller” gekund.
Qua financieel management inzicht hebben in begrotingen, meerjarenplanning maken en jaarverslagen kunnen opstellen. Je hebt te maken met de lumpsum financiering en als je denkt dat dat een Chinees is dan heb je het goed mis.
Als je ook nog verstand van een haperende verwarming, kapotte computers, t.l.balken vervangen en tegenstribbelende kopieerapparatuur hebt, is dat zeker een pré.
“Als je daarbij”, besloot ik hem de beker tot de bodem leeg te laten drinken,” ook nog humor, relativeringsvermogen, een begripvolle partner, een goed inlevingsvermogen hebt en zakelijk bent , dan staat niets een succesvolle loopbaan in de weg”.
De telefoon onderbrak ons hinderlijk. Ik  kreeg collega Trees aan de telefoon. “Ziek, ja, dat dacht ik wel, ik hoorde het vandaag al aan je stem, vervelend voor je. He gatverdamme, alles eruit ……. van onder en van boven. Nee, joh ben je gek, ik regel wel wat, geen probleem, mompelde ik.
“ Belt die collega je nu nog, om half elf ? riep buurman Niels verbaasd.“ O, ik word nog wel eens later gebeld”, dikte ik aan. En als de
telefoon ’s morgens tussen half 7 en 7 uur gaat, dan is het altijd een zieke collega  en moet ik snel wat proberen te regelen en dat is geen sinecure, want het lerarentekort heeft gigantische  vormen aangenomen. “, gooide ik er een schepje bovenop.
Vooral zondagavond is bij uitstek een avond voor mijn leerkrachten om zich ziek te melden. Mijn kinderen, die elke zondag mee-eten, slaan zich al vol pret op de knieën en sluiten weddenschappen af op wie nu weer aan de lijn hangt.
Mijn buurman kolkte zijn glas leeg en ik vermoedde dat hij zijn eigen werk opeens wel weer een stuk interessanter vond.“ Nou leuk over je beroep gehoord te hebben, interessant” perste hij eruit. “Ik ga maar weer, het is de hele week al laat geworden”.
Het is toch pas dinsdag, dacht ik nog, dus die laatste opmerking moest ik maar met een korreltje zout nemen. Zelden zo prettig over mijn werk gesproken. 

OPVOLGING WIM; BART EN MARIJN STELLEN ZICH VOOR
Zoals u ongetwijfeld weet, neemt Wim  vandaag, donderdag 16 februari, afscheid als directeur van de 2e Montessorischool. Met zijn vertrek breekt er voor de school qua directievoering een nieuw tijdperk aan, omdat de school formeel deel gaat uitmaken van het scholencluster Huizen. Alle vierentwintig basisscholen van Talent Primair zijn onderverdeeld in clusters. Het doel van deze clustervorming is om de samenwerking en de uitwisseling tussen scholen te versterken. U merkt een verandering omdat de school een tweehoofdige directie krijgt, bestaande uit een locatiedirecteur en een meerscholen directeur.
Met ingang  van 1 april aanstaande wordt Marijn Gildemacher locatiedirecteur en Bart van der Vlist meerscholendirecteur. Samen dragen zij de verantwoordelijkheid voor de school. Bart start direct na de voorjaarsvakantie en is op dinsdagmorgen en donderdagmiddag  aanwezig en zal gedurende de maand maart wat vaker op de school aanwezig zijn, omdat Marijn pas per 1 april beschikbaar is. Bart is sinds 1999 directeur van de Dr. Maria Montessorischool. Vier jaar geleden kwam daar de eindverantwoordelijkheid over de Kamperfoelieschool bij  en twee jaar geleden haakte ook de Gouden Kraal hierbij aan.
Bart van der Vlist, meerscholen directeur cluster Huizen

Mijn naam is Marijn Gildemacher en per 1 april ga ik vier dagen ( alle werkdagen, behalve de woensdag)  aan de slag als locatiedirecteur op de 2e Montessorischool. Op dit moment ben ik nog werkzaam als teamleider van een team logopedisten en als ambulant begeleider op het VierTaal College in Amsterdam. Dit is een middelbare school voor leerlingen met taalproblemen. Speciaal onderwijs en zorgleerlingen is waar ik, naast leidinggeven, de afgelopen jaren ervaring in heb opgedaan. Ik kijk er nu erg naar uit om weer te gaan werken in het reguliere basisonderwijs, daar waar ik na de PABO mijn loopbaan ben begonnen.
Ik vind het hebben van een leuke, uitdagende baan belangrijk, maar doe daarnaast ook erg graag leuke dingen met mijn gezin of vrienden. Ik woon met mijn man & drie zonen van twee, vier en zes jaar in Hilversum. De laatste jaren heb ik passie voor sporten ontwikkeld. Wielrennen, zwemmen, zeilen zijn dingen die ik dan graag doe.
Marijn Gildemacher

IN BLIJDE VERWACHTING!
Vorige week heb ik aan de klas verteld dat ik in verwachting ben. Het is dubbel feest,  want ik ben zwanger van een tweeling. De baby’s groeien goed en ik voel me gelukkig ook erg goed. Hopelijk blijft het zo voorspoedig gaan en zal naar alle waarschijnlijkheid na de meivakantie mijn verlof in gaan.
Er wordt al volop aan mijn vervanging gewerkt, maar zo gauw daar duidelijkheid over is, hoort u het direct.
Met hartelijke groet, Sylvia 

VOORJAARSVAKANTIE
Morgen, 14 februari zijn alle kinderen vrij, want dan heeft het team een studiedag. Aansluitend hebben de kinderen voorjaarsvakantie van 17 t/m 21 februari. We zien de kinderen graag weer op maandag 24 februari om 8.30 uur.